فهرست مطالب

موضوع تحقیق

انعقاد قراردادهای الکترونیکی

قانون تجارت ۲

قواعد عمومی حاکم بر زمان و مکان وقوع عقد در حقوق ایران : ۵۳

۳-۱) ماهیت قراردادهای الکترونیکی ۶۰

۳-۱-۱) ساختار عقود حضوری و غیابی ۶۲

۳-۱-۱-۱- ماهیت انعقاد قرار داد از طریق پست الکترونیکی ۶۴

۳-۱-۱-۲- ماهیت انعقاد قرارداد از طریق سرویس وب ۶۴

نتیجه ۷۲

منابع و مواخذ ۷۶

 قوانین← آیین نامه ی اجرایی فعالیتهای مشخص به منظور گسترش فن آوری اطلاعات   ۹/۴/۸۱

قانون برنامه ی پنج ساله ی دوم سوم چهارم توسعه

 قانون آ.د.م  دادگاههای عمومی و انقلاب

 قانون تجارت

قانون تجارت الکترونیک

قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۵۶

قانون مدنی

مصوبه ی دولت الکترونیکی شورای عالی اداری ۱۵/۴/۸۱

مقدمه:

انعقاد قراردادهای الکترونیکی

مبحث اول: اعتبار قراردادهای الکترونیکی

گفتار اول : انعقاد قراردادهای رضایی در محیط الکترونیکی

گفتار دوم : انعقاد قراردادهای تشریفاتی در محیط الکترونیکی

۱ ) اشکال تشریفات

( ۱ -۱ ) صراحت در بیان قصه

( ۱ -۲ ) شرط قبض مال موضوع قرارداد

( ۱ – ۳) کتبی بودن و امضاء شدن قرارداد

( ۱ -۴) تنظیم سند رسمی

۲ ) تأمین تشریفات با داده ی پیام

( ۲- ۱ ) شرط صراحت

( ۲ -۲ ) شرط قبض مال موضوع تعهد

( ۲- ۳ ) کتبی بودن و امضاء شدن اسناد

(۲- ۴) قیاس ساختاری نوشته و امضاء دستی با نوشته و امضاء الکترونیکی

( ۲- ۵) مواضع قانونی در موضوع برابری داده پیام با نوشته و امضاء دستی

مبحث دوم: شرایط تشریفات

زمان و مکان موضوع عقد

گفتار اول : سیستم های دارای نص خاص

گفتار دوم : سیستم های فاقد نص

مفهوم ارسال و وصول

( ۱- ۱ ) زمان دریافت

( ۱ -۲ ) مکان ارسال و دریافت

مبحث سوم : قواعد عمومی حاکم بر زمان و مکان وقوع عقد در حقوق ایران

گفتار اول : چگونگی اعمال قواعد عمومی در قرارداد الکترونیکی

گفتار دوم : ماهیت قراردادهای الکترونیکی

( ۱- ۱ ) ماهیت انعقاد قرارداد از طریق پست الکترونیکی

( ۱ -۲ ) ماهیت انعقاد قرارداد از طریق سرویس وب

انعقاد قراردادهای الکترونیکی

قراردادها را به اعتبار ابزار بیان قصد، می توان به قراردادهای الکترونیکی ، یعنی قراردادهایی که طرفین از سیستمهای مخابراتی ( الکترونیکی  که نوری و مانند آن) وبه عبارت دیگر از(( داده پیام)) به منظور بیان قصد خویش استفاده می کنند و قراردادهای غیر الکترونیکی ، یعنی قراردادهایی که انعقاد آنها توسط روش های دیگر از جمله لفظ و نوشته صورت می گیرد تقسیم کرد.انعقاد قراردادهای الکترونیکی ، اصئلا تابع قواعد عمومی قراردادهاست.زیرا تنها وجه فارق این گونه عقود از سایر پیمانها ابزار بیان قصد است.بنابراین ، در بیان مباحث متعدد راجع به انعقاد قرارداد، باید به طرح مباحثی اکتفاکرد یابه نوعی باشیوه بیان قصد ارتباط پیدا می کنند یا به جهت ابعاد فنی موضوع ، چگونگی اجرای قواعد عمومی در هاله ای از ابهام بوده و یا تأمل در قئاعد عمومی جایز است. از این رو در فصل حاضر مباحث اصلی زیر را مورد بررسی قرار می دهیم:

۱ ) حسب بند الف ماده ۲ قانون تجارت الکترونیکی ایران (( داده پیام )) عبارت است از (( هر نمادی از واقعه ، اطلاعات یا مفهوم که با وسایل الکترونیکی ، نوری و یا فناوریهای جدید اطلاعات تولید ، ارسال ، دریافت، ذخیره ، یا پردازش می شود)).در اصطلاح قوانین دیگر نیز داده پیام عبارت است از اطلاعاتی که توسط ابزارهای الکترونیکی نوری و مانند آن مشتمل بر ، نه محدود به تبادل الکترونیکی داده ها ..

۱-صحت و اعتبار قراردادهای الکترونیکی که به لحاظ شیوه انعقاد می تواند مورد تردید قرار گیرد

۲-زمان و مکان وقوع عقد به جهت غیر ملموس بودن و عدم شفافیت زمان و مکان ارسال و دریافت بیان

۳-اشتباه به لحاظ ارزشمندی طرح دوباره آن در قواعد عمومی و بررسی چگونگی اعمال قواعد عمومی در محیط الکترونیکی

فصل اول : اعتبار قراردادهای الکترونیکی

اعتبار هر بیان منوط به به جمع شرایط صحت آن است ماده ۱۹۰ قانون مدنی قصد و رضا، اهلیت ، موضوع معین و جهت مشروع را لازمه انعقاد تمام پیمانها می داند.در عقود تشریفاتی شرایطی بر موارد مذکور افزوده شده یا آن که بیان قصد تابع منوط و تشریفات خاص می گردد از آنجا که انعقاد الکترونیکی کلیه قراردادها اعم از رضایی و تشریفاتی ، می تواند مطلوب باشد بررسی اعتبار و مکان انعقاد هردو سنخ قرارداد در محیط الکترونیکی ضروری است.