پیشگفتار:
در جامعه امروزی که پیشرفت علوم،فناوری ،پیشرفتهای صنعتی و توسعه سریع ارتباطات مواجهیم ،کشور ما نیز باید همگام با سایر ملل در سطح جهانی به این امکانات دست یابد تا بتواند سطح رفاه وامنیت هر چه بیشتری را درون مرزهای کشور به وجود آورند. اما در مورد وضعیت کشورها در سطح بین الملل ضرورت دانستن اوضاع و احوال یک کشور در میان سایر کشورها بسیار با اهمیت است ، رابطه میان کشورها باعث به وجود آمدن کنوانسیونها ، معاهدات و قرارداد های بین المللی در زمینه های مختلف از قبیل زیر زمینی ،دریایی ، هایی ، هواپیمایی ،اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و غیره شده است.
کنوانسیون شیکاگو فیزیکی از کنوانسیونهای بین المللی است که در رابطه با قواعد و مقررات هواپیمایی کشوری بین المللی کشوری تدوین یافته است. ایران ما نیز از جمله کشورهایی است که به این کنوانسیون ملحق شده است.
پس شناخت بیشتر این کنوانسیون و موضوع ایران در مقابل آن و نحوه مقررات تشکیل دهنده ی آنو شک در مورد سودمند بودن یا مضر بودن آن در مجموع برای تمام کشورها به ویژه ایران عزیزمان باعث شد که من در میان موضوعات ارائه شده توسط استادم این موضوع را انتخاب کرده و شروع به گرد آوری مطلب پیرامون این موضوع نمودم ، تقریبا تمام مطالب به دست آمده را در ظرف چند هفته از سایتهای مختلف اینترنتی- که در منابع و مآخذ خواهد آمد- گرد آوری کردم و سعی کردم مطالب گرد آوری شده را تا آنجا که به یکدیگر مربوط بودند به هم متصل کردم و به چهار بخش تقسیم کردم تا آنجا که می توان گفت مطالب تقریبا دقیق و موثقی در بارهِ هواپیمایی کشوری و قواعد مربوط به آن بدست آوردم و آن مطالب را در این کار تحقیقی منعکس نمودم با امید به اینکه مورد پسندو مفیدفایده واقع گردد.
مقدمه معاهده هواپیمایی کشوری بینالمللی (به انگلیسی:
Convention on International CivilAviation) که به کنوانسیون شیکاگو نیز معرف است، مهمترین معاهده مربوط به هوانوردی و حقوق هوایی است که اجرای آن از ۴ آوریل ۱۹۴۷ آغاز شد
. این کنوانسیون در کنفرانسی به تصویب رسید که از ۱ نوامبر تا ۷ دسامبر ۱۹۴۴ با حضور بیش از پنجاه کشور که به دعوت دولت ایالات متحده گرد هم آمده بودند، معاهده شیکاگو به تأسیس سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری انجامید و اساسنامه آن نیز به شمار میرود.
با امضای قرارداد شیکاگو معاهدات همگی نسخ شدند
. ایران
ایران نیز یکی از کشورهای مؤسس ایکائو و از اولین امضاکنندگان معاهده بود. قانون اجازه الحاق دولت ا یران به این کنوانسیون در ۳۰ تیر ۱۳۲۸ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
ساختار
این کنوانسیون در ۹۶ ماده در ۲۲ فصل و یک شیوهنامه امضا در ۷ دسامبر ۱۹۴۴ در شیکاگو به زبان انگلیسی نوشته شده و متنهای انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی آن ارزش برابر میدارند.
هر سه متن توسط کشورهای متعاهد امضا شده و پس از آن به بایگانی دولت ایالات متحده بازگشته و رونوشت گواهی شده آنها نیز به آن کشور و کشورهایی که قصد امضای ان را دارند، تحویل میگردد
.…
فهرست مطالب
عنوان صفحه
پیشگفتار : ب
مقدمه : ۱
بخش اول:قوانین مربوط به الحاق دولت ایران به کنوانسیون های هواپیمایی مربوط
به کنوانسیون شیکاگو وتلاشهای بین المللی در پیگیری حقوق هواپیمایی کشوری ۵
فصل اول :قانون الحاق دولت شاهنشاهی ایران به کنوانسیون جلوگیری از اعمال
غیر قانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری ۶
فصل دوم :قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به پروتکل مربوط به متن
پنج زبانی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین الملل ۱۳
بخش دوم :مجموعه قوانین مجلس شورا ۱۸
فصل اول :قانون پروتکل های اصلاحی کنوانسیون بین المللی هواپیمایی کشوری
شیکاگو مصوب ۲۲/۸/۱۳۵۱ ۱۹
مبحث اول :پروتکل اصلاحی کنوانسیون بین المللی هواپیمایی کشوری (ماده
۵۰ ۲۱
مبحث دوم :پروتکل اصلاحی کنوانسیون بین المللی هواپیمایی کشوری رم –
۱۵سپتامبر ۱۹۶۱ (ماده ۴۸-الف) ۲۲
مبحث سوم :پروتکل اصلاحی ماده ۵۶کنوانسیون بین المللی هواپیمایی کشوری
که در ۷ ژوئیه ۱۹۷۱در وین به امضا رسیده است ۲۴
فصل دوم : قانون تصویب مقاوله نامه های اصلاح کنوانسیون هواپیمایی
بین المللی کشوری ۱۳۲۳(۱۹۴۴) واجازه تسلیم اسناد آنها ۲۶
مبحث اول :مقاوله نامه راجع به اصلاح کنوانسیون هواپیمایی کشوری
بین المللی(بند الف ماده ۵۰)امضا شده در مونترال ۲۱ژوئن ۱۹۶۱مطابق با
۳۱/۳/۱۳۴۰ ۲۹
مبحث دوم :مقاوله نامه راجع به متن معتبرکنوانسیون هواپیمایی بین
المللی کشو (شیکاگو ۱۹۴۴) به سه زبان انگلیسی ،فرانسه واسپانیایی امضا
شده در بوئنوس آیرس ۲۴سپتامبر ۱۹۶۸مطابق با۲مهر ۱۳۴۷ ۳۰
مبحث سوم :مقاوله نامه راجع به اصلاح کنوانسیون هواپیمایی بین
المللی کشوری امضاشده در مونترال ،۳۰سپتامبر ۱۹۷۷مطابق با ۸مهر ۱۳۵۶ ۳۳
مبحث چهارم:مقاوله نامه راجع به متن معتبر کنوانسیون هواپیمایی بین
المللی کشوری (شیکاگو ۱۹۴۴)به ۴ زبان انگلیسی ، فرانسه ، روسی واسپانیایی
امضا شده در مونترال ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۷مطابق با ۸مهر ۱۳۵۶ ۳۴
مبحث پنجم :مقاوله نامه راجع به اصلاح کنوانسیون هواپیمایی بین المللی
کشوری (ماده ۸۳مکرر )امضا شده در مونترال ،۶اکتبر ۱۹۸۰مطابق با ۱۴مهر
۳۷
مبحث ششم :مقاوله نامه راجع به اصلاح کنوانسیون هواپیمایی بین المللی
کشوری (ماده ۳مکرر ) امضا شده در مونترال ۱۰می ۱۹۸۴مطابق با ۲۰/۲/۱۳۶۳ ۳۹
مبحث هفتم :مقاوله نامه راجع به اصلاح ماده۵۶کنوانسیون هواپیمایی بین المللی
کشوری امضاشده در مونترال ۶اکتبر۱۹۸۹مطابق با ۱۴مهر ۱۳۶۸ ۴۲
مبحث هشتم :مقاوله نامه راجع به اصلاح بند الف ماده۰ ۵ کنوانسیون
هواپیمایی بین المللی کشوری امضا شده در مونترال ۲۶اکتبر ۱۹۹۰مطابق با
۴آبان ۴۳
فصل سوم :بازخوانی تلاشهای بین المللی ایران در پیگیری حقوقی هواپیمایی
۶۵۵ ۴۶
مبحث اول :ارجاع به دیوان بین المللی دادگستری ۴۸
مبحث دوم :دادخواست ایران ۴۹
مبحث سوم :دعوا را فیصله دادند ۴۹
بخش سوم :قانون منع اعمال غیر فانونی خشونت آمیز در فرودگاهها و
ایجاد امنیت و جلوگیری از اعمال غیر قانونی ۵۱
فصل اول :پروتکل جلوگیری از اعمال غیر قانونی خشونت آمیز در فرودگاه هایی که در خدمت هواپیمایی کشوری بین المللی می با شند مکمل
کنوانسیون جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری ۵۲
فصل دوم :کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت
هواپیمایی کشوری (مصوب ۷/۳/۱۳۵۲مجلس شورای اسلامی ) ۵۶
بخش چهارم :قانون موافقتنامه حمل ونقل هوایی دو جانبه بین دولت ایران ودیگر
۶۳
فصل اول :قانون موافقتنامه حمل ونقل هوایی دو جانبه بین دولت ایران
ودولت جمهوری لیتوانی (۱۷/۱/۱۳۷۹) ۶۴
مبحث اول :تعاریف ۶۵
مبحث دوم :اعطای حقوق ۶۶
مبحث سوم :تعیین و اجازه ۶۷
مبحث چهارم : تعلیق ولغو ۶۸
مبحث پنجم : شمول قوانین ومقررات ۶۸
مبحث ششم : مقررات تجاری وملی ۶۹
مبحث هفتم : معافیت از حقوق گمرکی وسود بازرگانی وسایر عوارض ۷۰
مبحث هشتم : هزینه های فرودگاهی ۷۱
مبحث نهم : مقررات ظرفیت وتصویب برنامه های پرواز ۷۲
مبحث دهم : شناسایی گواهینامه ها وپروانه ها ۷۳
مبحث یازدهم : نرخهای حمل ونقل هوایی ۷۳
مبحث دوازدهم : امنیت هوانوردی ۷۴
مبحث سیزدهم : تسلیم آمار ۷۶
مبحث چهاردهم : مشاوره واصلاحات ۷۶
مبحث پانزدهم حل اختلافها ۷۷
مبحث شانزدهم : فسخ ۷۸
مبحث هفدهم :مطابقت با کنوانسیونهای چند جانبه ۷۸
مبحث هجدهم : ثبت /> مبحث نوزدهم : لازم الاجرا شدن ۷۹
فصل دوم : قانون پروتکل اصلاحی ومتمم موافقتنامه حمل ونقل هوایی بین
دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت پادشاهی بحرین ۸۲
فصل سوم : قانون موافقتنامه حمل ونقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی
ایران و دولت جمهوری چک ۸۶
مبحث اول : ۸۶
مبحث دوم : اعطای حقوق ۸۷
مبحث سوم : تعیین واجازه ۸۸
مبحث چهارم : تعلیق ولغو ۸۹
مبحث پنجم : شمول قوانین ومقررات ۸۹
مبحث ششم : نمایندگی شرکت هواپیمایی ۹۰
مبحث هفتم : انتقال درآمدها ۹۰
مبحث هشتم : معافیت از حقوق گمرکی ،سود بازرگانی وسایر عوارض ۹۱
مبحث نهم : تسهیلات وهزینه های فرودگاهی ۹۲
مبحث دهم : مقررات ظرفیت وتصویب برنامه های پرواز ۹۳
مبحث یازدهم : شناسایی گواهینامه ها وپروانه ها ۹۴
مبحث دوازدهم : نرخهای حمل ونقل هوایی ۹۴
مبحث سیزدهم :امنیت هوانوردی ۹۶
مبحث چهاردهم :ایمنی هوانوردی ۹۷
مبحث پانزدهم : تسلیم آمار ۹۷
مبحث شانزدهم : مشاوره ،تغییر واصلاح ۹۸
مبحث هفدهم : حل اختلافات ۹۸
مبحث هجدهم : فسخ ۹۹
مبحث نوزدهم : مطابقت با کنوانسیونها یا موافقتنامه های چند جانبه ۱۰۰
مبحث بیستم : ثبت ۱۰۰
مبحث بیست و یکم : لازم الاجرا شدن ۱۰۰
نتیجه گیری ۱۰۴
منابع و مآخذ :